ประหลาทมหาราช ได้สอนเหล่าสหายซึ่งเป็นบุตรของอสูรโดยได้เน้นว่า
“สิ่งมีชีวิตทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในสังคมมนุษย์นั้น จะต้องให้ความสนใจในการฝึกฝนจิตภาวนาตั้งแต่เยาว์วัย องค์จอมเทพพระกฤษณะเป็นเทพที่บุคคลพึงบูชา บุคคลไม่พึงสนใจในโลกียสุขมากนัก ควรพอใจกับสิ่งที่หาได้โดยง่าย อายุของมนุษย์แสนสั้น จึงควรใช้เวลาในทุกขณะเพื่อพัฒนาจิตใจ”
บางคนอาจเข้าใจผิดไปว่า
“ในช่วงวัยต้นของชีวิต ควรที่เราจะหาความสุขทางโลก ต่อเมื่อถึงวัยชรา จึงค่อยหันเข้าหา กฤษณะสำนึก(จงรักภักดีต่อพระกฤษณะ)”
ความคิดแบบโลกๆเช่นว่านี้ ไร้ประโยชน์และไม่เข้าท่า เพราะเมื่อย่างถึงวัยชราเสียแล้ว บุคคลก็จะไม่สามารถฝึกฝนตนเองในทางธรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ด้วยเหตุนี้ มนุษย์เราจึงควรแสดงความจงรักภักดีต่อจอมเทพพระกฤษณะเสียแต่ในวัยต้นของชีวิต เพราะนี่คือภาระหน้าที่ของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลก ความสุขทางโลกนั้ไม่ยั่งยืน มีแค่ชั่วประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น ส่วนความสงบสุขทางธรรม เป็นสิ่งพึงประสงค์ในสังคมมนุษย์ เป็นสิ่งเหนือโลก เป็นโลกุตระ.
แหล่งข้อมูลภาพ
No comments:
Post a Comment