พระเจ้าจิตรเกตุพบพระสังกรษณะ

พระเจ้าจิตรเกตุ ทอดพระเนตรเห็น เทพสังกรษณะมีผิวพรรณดุจใยบัว ฉลองพระองค์ด้วยเครื่องทรงสีน้ำเงิน ประดับด้วยชฎา คาดสายสะอิ้ง สวมวลัยแขนและวลัยกร ซึ่งล้านแล้วแต่ล้ำค่า ทอแสงเป็นประกายแวววับ มีพระพักตร์แย้มยิ้ม พระเนตรเป็นสีแดง แวดล้อมด้วยท่านผู้สำเร็จทั้งหลาย มีพระสนัทกุมารเป็นต้น


ทันทีที่มหาราชจิตรเกตุทอดพระเนตรเห็นองค์เทพสังกรษณะ จิตใจของพระองค์ก็ถูกชำระจากกิเลสเครื่องเศร้าหมอง ได้กฤษณะสำนึกกลับคืนมาดุจเดิม กลายเป็นผู้บริสุทธิ์หมดจด พระองค์ทรงนิ่งอื้งไปชั่วชณะ ด้วยความจงรักภักดีที่พระองค์ทรงมีต่อองค์เทพสังกรษณะ ก็ถึงกับน้ำพระเนตรไหล่หลั่งออกมา เส้นโลมาเกิดการชูชัน ด้วยความจงรักภักดี ราชาจิตรเกตุจึงทรงก้มลงถวายอภิวาทที่บาทบงกชขององค์เทพสังกรษณะ


ราชาจิตรเกตุเกลือกพระพักตร์ลงตรงที่รองบาทบงกช น้ำตาแห่งความรักและความภักดีหลั่งไหลออกมาเปียโชกไปทั่ว ทรงกันแสงร่ำไห้ด้วยแรงปีติปราโมทย์อยู่ครู่หนึ่ง ทรงมัวแต่ตะลึงงงันจนไม่ทรงอาจเปล่งบทสวดสรรเสริญคุณที่เหมาะสมใดๆต่อองค์เทพสังกรษณะ.

แหล่งข้อมูลภาพ